Nie zawsze jest kolorowo, ale zawsze można wpuścić trochę barw

Lepiej jest pisać o tych miłych rzeczach, a o tych złych najlepiej w ogóle, ale może właśnie dlatego na blogu rzadziej pojawiają się posty? Kiedy to jednym z lepszych dni był ten przedwczorajszy, bo tak faktycznie był, od razu optymizm sam się buduje i zachęca do podzielenia się tym w nowym poście na blogu, a co jeśli wcale nie jest tak świetnie, D pokazuje swój terierzy charakter, i nie wiem już czy myśleć wciąż pozytywnie czy się załamać? Nie, bo i tak wiadomo że winę w tym ponoszę ja :D Cierpliwości z terierem trzeba mieć, żeby terierze "nie rozumiem" nie było odebrane "nie chce mi się". Ale może i dobrze, nauczyć się cierpliwości z terierem to nauczyć się cierpliwości przy psie, i w przyszłości nie mieć z tym problemów. Ale tak jak mówi druga część tytułu, zawsze można wpuścić trochę barw;) zacisnąć zęby, na chwile spuścić tempo, i na spokojnie powolutku dojść do porozumienia.
I od razu chwila na spacerze staje się przyjemna.

Pogoda jest teraz tak idealna do pracy, że nawet pokusiłam się wyjść na obikowanie.... tak dobrze widzicie coś mi obedience w głowę weszło :P Robimy to tak sobie dla zabawy, zasad obi nie znam, ćwiczymy zostawanie, chodzenie przy nodze które jest już na wysokim poziomie, kiedyś nie możliwe dostawianie, też jest fajne, musimy jeszcze popracować nad dokładnością, bo to albo za bardzo z tyłu albo za bardzo z przodu siada. Przynoszenie przedmiotu (piłka), jesteśmy na etapie siadania z piłką przy nodze i oddawania mi, tylko w momencie siadania już ją upuszcza, ale trzymanie dopiero niedawno ogarnęła ;) I zrobiłam jeszcze dzisiaj wysyłanie na przód do określonego pola ( koło) hmm dopiero pierwsza sesja z tym była, ale krótkie dystanse ładnie robiła, czasami nie siadała centralnie w kole, ale to się wyszlifuje.