Strony

czwartek, 12 stycznia 2012

Super Hiper Ultra Dog

Napisałam niedawno notkę "znaleźć sposób", od tamtej notki szukałam tego sposobu i wiele się zmieniło, zaczęłam "uczyć" ją kto jest jej panią, i że mogę być fajnym punktem. Od tamtego momentu także starałam się nie krzyczeć na sucz, i udawało się, tak jak kiedyś w czasie sesji Dot często doprowadzała mnie do zdenerwowania nad którym nie umiałam zapanować, tak teraz takich sytuacji praktycznie niema
Zaczęłam ją nagradzać nawet za takie coś jak przyjście do mnie w domu, ponieważ na wołanie jej w domu nie było żadnej reakcji. Do tego doszły jeszcze 'pieszczotliwe' nagrody głosowe, w sytuacjach kiedy skądś wracam (np. ze szkoły), albo po zakończeniu sesji, zauważyłam że teraz nawet jeśli nie chce jej się do mnie przyjść kiedy ją do siebie wołam w domu, to przychodzi i nawet 'pomerduje' ogonkiem,  a to dla nas spory sukces szczególnie gdy przywołuję ją jak jest zajęta wąchaniem kuchennych zapachów, lub prób żebrania od kogoś przy stole. Same sesje stały się dla nas przyjemniejsze, a Dot chętniej współpracuje, bardziej się przykłada, i ma lepszą motywacje kiedy na zakończenie jest miłe szarpanko albo mizianko i głosowe miłe nagrody. Jestem bardzo zadowolona z naszych postępów i odkrycia tylu pozytywów u mojego psa, wcześniej nie mogłabym powiedzieć że Doti jest we mnie wpatrzona, że jest między nami więź, a teraz nie mogę powiedzieć inaczej, czuje naszą więź i coraz lepsze zrozumienie. Ktoś ostatnio tez mi powiedział ze "Doti patrzy sie na mnie i czeka co dalej..." nigdy nie powiedziałaby tak o moim psie, nigdy bym nie uwierzyła że mój biały stwór będzie czekał na polecenie ode mnie, jakiś gest, a teraz widzę że mam super psa, wpatrzonego we mnie. Mimo że nie będzie tak jak z psami typowo pracującymi i takimi które chcą coś robić zawsze, to widzę że mój niezależny terierek wcale nie jest taki zły, ba jest nawet lepszy, i chciałabym wkrótce powiedzieć że mam psa typowo sportowego, o czym nie mogę jeszcze powiedzieć, a kiedyś bezpodstawnie zakładałam że mój pies sie do tego nie nada i że nic z tego nie będzie.. bla bla ba. Teraz mogę śmiało powiedzieć że jest coraz lepiej i na pewno zrealizujemy swoje plany. Wniosek jest jeden, że to ze mną było coś nie tak a nie z psem, to nie pies czegoś nie umie, tylko ja nie potrafię tego psa nauczyć. Jestem bardzo dumna, szczególnie z Dot która okazała się wspaniałym psem.

Nawiązując do naszych postępów mogę dodać co robiłyśmy dzisiaj w domu. Ćwiczyłam z Dotaskiem zmiany pozycji, siad, leżeć, stań, siad leżeć stań.. itd, nie idzie nam to dobrze, w tym rozpoznawanie i szybka reakcja, tak więc dziś to ćwiczyłyśmy. Do tego wprowadziłam dziś komendę zwalniającą, pies nie biegnie za piłką od razu, tylko po komendzie zwalniającej, ucząc się tym samym że to ja o wszystkim decyduje, najpierw było z obrożą i poprawianiem, pod koniec Dot już załapała i ładnie reagowała dopiero na zwolnienie czyli "Go!" zanim wypowiem komendę Dota nie rusza się z miejsca mimo że piłka już zachęcająco odbija się przed nią, co jest celem do natychmiastowego pobiegnięcia.  Byłam bardzo mile zaskoczona że tak szybko załapała   że przed zwolnieniem niema mowy o aporcie. Później trochę nakręciłam ją na szarpak, przy czym poćwiczyłyśmy slalom i ósemkę miedzy nogami.



"If we come to the cooperation, a lot will change.... I feel that we are already close..." 



10 komentarzy:

  1. Super, widać umiecie współpracować!
    Gratulacje i życzę dalszego powodzenia;))
    Zapraszamy do nas!!
    gabi-moja-wariatka.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  2. Justyna, super pozytywny post! cieszę się z tego co napisałaś :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Czyli rozchodzi się o tresurę. Przyznam, że kiedy to czytałam myślałam, że chodzi tu o mojego psa, bo mamy podobne problemy, ze zmianami pozycji, komendą "zostaw" i żebraniem. Miałam też problem z nerwami, czasami mi po po prostu puszczały, a pies nie wiedząc dlaczego dostawał opiernicz. Na szczęście umiem już nad tym zapanować:)
    Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  4. Chyab większość psiarzy ma takie problemy ;)
    Ja już też pisałam o moim nie panowaniu nad nerwami... teraz jest lepiej. Denerwuje się, to robię coś żeby dobrze zakończyć trening i wtedy robimy przerwę ;p

    OdpowiedzUsuń
  5. Fajny post. My mamy podobnie. Ja staram się panować nad sobą żeby nie zrazić do siebie psa. Zresztą chyba każdy ma takie problemy z psami, że niby nie umieją się skoncentrować, nie słuchają itp. a problem tkwi w właścicielu. Super, że robicie postępy. Życzę powodzenia w dalszej tresurze :] Zapraszam do mnie. P.S Napisz do mnie na gg, bo nie wiem czy chcesz ze mną pisać czy o co chodzi, podałaś mi swójnr, ja napisałam do Cb a ty nie odpisałaś xdd Pozdrawiam Cb i Dotkę. Śliczne zdj. :D

    OdpowiedzUsuń
  6. Dzięki ;) tez sie ciesze z postępów :) a z newrwami juz problemu niema ^^
    Paulaaa akurat jak pisalas mnie nie bylo na gg, a potem ja odpisalam i cb nie bylo;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wielkie gratulacje!
      Cieszę się, że w końcu widzisz w swoim psie wspaniałego towarzysza, który czeka na Twoje polecenie ;)
      Myślę, że zawsze tak było, ale pies sam z siebie rzadko kiedy podejdzie i poprosi o zabawę, współpracę skoro i tak my nigdy nie potrafiliśmy pokazać psu, że zabawa z nami jest fascynująca. :)
      Pozdrawiamy i zyczymy dalszych sukcesów!
      Alicja&Hexa

      Usuń
  7. ciekawy post :)
    Gratulacje !
    Zazdroszcze wam ! :)
    Powodzenia w dalszej nauce :)

    OdpowiedzUsuń
  8. To widzę że umiecie współpracować. Wspaniale! Gratuluję ci postępów ;>

    OdpowiedzUsuń
  9. Świetne wieści, pocieszające :D. Dotce była potrzebna tylko motywacja, a Tobie podniesienie na duchu co widać wraz z 2012 rokiem :D. Powodzenia, oby tak dalej !

    OdpowiedzUsuń